Te dwa lata w łowickim gimnazjum wywarły na nim ogromy wpływ. Jak mówił: „choć tylko dwa lata ostatnie gimnazjalne spędziłem w Łowiczu, to lata te uważam za bardzo ważne w swym życiu i dlatego chętnie podszywam się pod prawdziwego łowiczanina.” Przez całe swoje życie utrzymywał kontakt z miastem, które wielokrotnie odwiedzał.

Studiował architekturę w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu (1886–1894). W 1895 jako stypendysta Akademii odbył podróż po Europie. Studia – łącznie z wyjazdami na stypendia zagraniczne – zajęły mu 12 lat, do roku 1898. Tuż po otrzymaniu dyplomu rozpoczął starania o stanowisko wykładowcy na Politechnice Warszawskiej, jednak bezskutecznie. Został więc w Rosji i w latach 1899-1918 zajął się nauczaniem. W roku 1906 został powołany na profesora Moskiewskiej Szkoły Malarstwa, Rzeźby i Architektury. Od 1915 roku był członkiem Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu, w 1918 został powołany do Moskiewskiego Kolegium Plastycznego.

W Rosji spędził 20 lat. Profesurę na Politechnice otrzymał w roku 1919 i został jednym z najpopularniejszych i najbardziej cenionych wykładowców. Przez trzy lata był dziekanem Wydziału Architektury. Uczył historii architektury nowożytnej.

Stanisław Noakowski spoczywa na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 233–I–5).

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Stanis%C5%82aw_Noakowski