W ramach projektu przeprowadzono konserwację 48 zabytków drewnianych - 35 z ekspozycji stałej i 13 z magazynu zbiorów etnograficznych. Większość pochodzi z kolekcji gromadzonych przez Muzeum Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego oraz Muzeum Starożytności i Pamiątek Historycznych, działających w Łowiczu na początku XX w. Stan zachowania wytypowanych eksponatów uniemożliwiał ich ekspozycję. Zastosowano konserwację zachowawczą, zapobiegającą procesom degradacji.

Wśród eksponatów poddanych konserwacji znalazły się przede wszystkim rzeźby o tematyce sakralnej. Dużą grupę stanowią figury Chrystusa Ukrzyżowanego umieszczane pierwotnie na krzyżach przydrożnych tzw. Bożych Mękach. Zniszczone zębem czasu, uratowane przez pasjonatów Anielę Chmielińską i Władysława Tarczyńskiego, stanowią dowód religijności i mistrzostwa ludowych twórców.

Licznie reprezentowane są także przedstawienia Matki Boskiej i Świętych. Jedną z figur jest wykonana przez lokalnego, anonimowego artystę Pieta. Rzeźba o niezwykłej ekspresji i mistrzowskiej kompozycji, ukazuje cierpienie Matki Boskiej trzymającej na kolanach ciało Jezusa zdjęte z krzyża.

Innym popularnym niegdyś wizerunkiem są figury Matki Boskiej Skępskiej w charakterystycznych szatach zdobionych ornamentami roślinnymi. Czczone na Mazowszu, także w Łowickiem, umieszczane w przydrożnych kapliczkach i na domowych ołtarzykach, przywożone były przez chłopów z pielgrzymek do sanktuarium w Skępem.

Wśród postaci świętych pańskich dominują Nepomuki. Kult Świętego Jana Nepomucena miał miejsce w niemal całej Polsce. Jego wizerunki, jako patrona od powodzi wystawiano we wznoszonych przez Księżaków kapliczkach przydrożnych nad Bzurą i jej licznymi dopływami.

Unikalnymi eksponatami są snycerowane i polichromowane krucyfiksy wykonane przez Jana Golisa z Łaźnik, jednego z najzdolniejszych ludowych rzeźbiarzy w Łowickiem w początku XX w.

Konserwacji poddano także dwa ule eksponowane w ogrodzie skansenu przy Muzeum w Łowiczu. Jeden z nich ma postać duchownego w birecie, z książką w dłoni. Stanowi ciekawy przykład, jak w kulturze ludowej piękno łączyło się z użytecznością przedmiotu.

Do projektu zakwalifikowane zostały również eksponaty pozyskane przez muzeum w ostatnich latach jako dary. Obiektem wyróżniającym się jest datowany na 1935 r., płaskorzeźbiony ołtarzyk domowy z wkomponowanymi w ramę obrazkami typu collage oraz figurą Matki Boskiej Niepokalanej w centrum. Wykonany w miejscowości Czatolin przez miejscowego stolarza, został ofiarowany do muzeum przez rodzinę w 2016 r.

Ozdobę kolekcji stanowi krzyż przydrożny z Miłochniewic, miejscowości położonej na południowych krańcach regionu. Jego historia wiąże się z ciekawą legendą, mówiąca o wzniesieniu krzyża po bójce miejscowych ze szwedzkimi żołnierzami wracającymi spod oblężenia Częstochowy. Krzyż został ocalony przed zniszczeniem w ostatniej chwili, dzięki zgłoszeniu od jednej z letniczek i szybkiej interwencji pracowników muzeum.

Wszystkie obiekty zakwalifikowane do projektu reprezentują najstarsze i najciekawsze przykłady ludowej rzeźby i rzemiosła stanowiąc bezcenny zbiór z punktu widzenia kultury regionalnej. Można je oglądać na stałej ekspozycji etnograficznej w budynku muzeum, na ekspozycji plenerowej w skansenie przy muzeum oraz w skansenie w Maurzycach.

Efekty prac konserwatorskich można zobaczyć na stronie:
http://muzeumlowicz.pl/wp-content/uploads/2017/11/reklama-rozwiniecie-pdf.pdf
Źródło: http://muzeumlowicz.pl/