Podczas wizyty, która miała miejsce 22 marca 2014 r. Pani Maria spotkała się z członkami Stowarzyszenie Historycznego im. 10 Pułku Piechoty w Łowiczu, kultywującymi pamięć o łowickiej „dziesiątce”, a obecnie prowadzącymi również prace nad przywróceniem dawnej świetności grobowca, w którym został pochowany dowódcy pułku.

Do Łowicza przywiozła liczne zdjęcia i pamiątki po Marianie Krudowskim. Wśród nich były listy z oflagu płk Mariana Krudowskiego, zdjęcia portretowe oraz przepiękny ryngraf, jaki dowódca otrzymał od podoficerów i oficerów 10 Pułku Piechoty w dniu swoich imienin z wygrawerowaną datą 25.III.1939. Przedstawia on polskiego Orła w koronie, trzymającego w swoich skrzydłach obraz Matki Bożej Częstochowskiej.

W czasie spaceru po cmentarzu Pani Maria opowiedziała członkom Stowarzyszenia wiele ciekawych historii związanych z osobą pułkownika m.in. te powojenne z okresu emigracyjnego powrotu do komunistycznej rzeczywistości. Jak władza ludowa podziękowała bohaterom września 1939 r.

Na zakończenie Pani Maria w dowód wdzięczności „dziesiątakom” przekazała reprint obrazu z wizerunkiem dowówdcy pułku, którego oryginał znajduje się w zbiorach łowickiego muzeum.

Na ręce Pani Krudowskiej złożyliśmy ustne zaproszenie na uroczystości poświęcenia kopii sztandaru 10 Pułku Piechoty, która odbędzie się 5 lipca 2014 r. Na drzewcu znajdą się także gwoździe sponsorów sztandaru w tym jeden z najważniejszych z inskrypcją Rodzina Krudowskich. Gwóźdź ten będzie oddaniem hołdu Stowarzyszenia dla dowódcy pułku i jego rodziny – powiedział Piotr Marciniak prezes SH im. 10 PP w Łowiczu.

Marian Krudowski : Ur. 25 III 1892 r. w Bochni, syn Jana i Marii z Brzózków. Uczęszczał do szkoły średniej. Od 1915 r. służył w Legionie Puławskim, potem po rozwiązaniu legionu w polskich oddziałach na wschodzie. Od XI 1918 w WP. W stopniu por. bierze udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1919-1920.

Do stopnia kpt. awansowany w 1921 r. W 1922 r. zweryfikowany w stopniu mjr sł. st. piech. z starszeństwem od 1 VI 1919 r. Służył m. in. w 21 pp w Warszawie, gdzie w latach 1923 V 1927 dowodził I batalionem. Od 3 VIII 1925 r. do 3 XI 1925 r. przebywał na kursie doszkalającym dla oficerów sztabowych w Rembertowie. Awansowany do stopnia ppłk sł. st. piech. 1 VII 1925 r. W V 1927 r. przeniesiony z 21 pp do 57 pp w Poznaniu na stanowisko z-cy d-cy pułku.

Funkcję pełnił do VI 1930 r. Z dniem 1 VII 1930 przeniesiony na stanowisko d-cy 10 pp w Łowiczu. Awansowany do stopnia płk sł. st. piech. 1 I 1933 r. 10 pp dowodził do VIII 1939 r. W końcu VIII 1939 r. mianowany d-cą piechoty dywizyjnej mobilizowanej 44 DP Rez. Jednak funkcji nie objął. Kampanię wrześniową 1939 r. odbywał z 10 pp w składzie 26 DP. Walczył z Niemcami nad Bzurą, potem w walkach odwrotowych.

Po rozbiciu pułku w nocy z 19/20 IX 1939 r. dowodził resztkami pułku podczas prób przebicia się na Wyszogród. Po zaciętej walce w rejonie m. Giżyce oddział zostaje rozbity i ulega rozsypce. Wzięty do niewoli niemieckiej przebywał 21 IX 1939 r. w przejściowym obozie jenieckim w Żyrardowie. Wojnę spędził w oflagach. Po uwolnieniu zniewoli w 1945 r. powrócił do kraju. Mieszkał we Wrocławiu, gdzie zmarł 4 VIII 1953 r. Pochowany na cmentarzu parafialnym w Łowiczu. www.bohaterowie1939.pl